Een restaurant kiezen blijft toch een gok en de eetclub gokt ook wel eens verkeerd.Zo gingen we kort na de opening naar Restaurant Walden op het Domplein.
Het was een gezellige avond, al liet het eten flink te wensen over. Voor Iens schreef ik er het volgende verhaal over:
“Vanavond hier gegeten en dat viel niet echt mee. De zaak ziet er wel leuk uit, goed gedesigned, al geeft de kleur van de muren een beetje het gevoel van een mausoleum. De bediening zou wat minder joviaal mogen zijn, maar snel zijn ze wel. Als voorgerecht eet ik de IJsselmeerpaling. Piepkleine paling-nuggets, die overigens prima smaken, verschijnen op een bord met een gortdroge aardappelsalade. Niet echt een feest op het bord. Het begint weinig veelbelovend, maar wordt alleen maar slechter. De snoekbaars met appelstroop klinkt spannend, maar de kok, die zich ongetwijfeld prima kan handhaven op eetcafé-nivo, heeft zich duidelijk vertild. Het is zonde om een lekkere vis als snoekbaars op te offeren voor zo'n onsmakelijke hap. Volgens de kaart wordt de snoekbaars geserveerd met een witloftaartje, maar ik tref op mijn bord slechts mislukte appelbeignets aan. Alsof de appelstroop al niet zoet genoeg is. Alleen het "krokantje walnoot" (wie verzint dat?), een handjevol walnoten op de aardappelpuree, is smakelijk. Gelukkig redt de kok z'n reputatie een beetje met het dessert, de koffiemousse. Walden, leuke naam overigens, is te prijzen omdat ze iets anders willen bieden dan het standaard eetcafé-menu. Maar dat vraagt wel iets meer van een kok en dat kan Walden simpelweg niet leveren. Het is lang geleden dat ik zo slecht heb gegeten. En dan heb ik het nog maar niet over de belabberde akoestiek en het feit dat het achter in de zaak zo donker is dat je de menukaart niet zonder zaklantaarn kan lezen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten